Sunday, July 4, 2010

نظر من در مورد کانادا


با توجه به پست قبلی و اقامت دو ماهه من در انتاریو و مطالعات یکساله گذشته در میان دو جبهه مثبت و منفی من نظر شخصی خودم را در موارد مطرح شده جمع بندی میکنم:
1-    کانادا بهشت نیست و بهترین کشور جهان نیست اما بر اساس منابع آماری متفاوت کانادا جز 10 کشور سالم و بهتر جهان و نیز جز 8 کشور صنعتی دنیاست
2-    سیستم اقتصادی این کشور مبتنی بر سرمایه داری و بازار آزاد است در نتیجه مسلما اختلاف طبقاتی در آن وجود دارد اما از نظر درآمد سرانه مردم آن جز کشورهای مرفه هستند در سال 2008 با 39078 دلار رتبه 8 و در سال 2009 با38025 رتبه 13 جهان را داشته است
3-    سیستم جذب مهاجر هرچند بسیار جذاب است و سالانه حداقل 250000 نفر را از خانواده های برتر جهان را میپذیرد ولی ایرادات اساسی نیز دارد از جمله در مرحله رسیدگی به تقاضای مهاجرت به دلیل اطلاع رسانی ناقص استرس بسیار زیادی به مهاجرین وارد میشود و عملا امکان برنامه ریزی زندگی از آنان سلب میشود.با این حال نتایج سالیانه حاکی از اثر بخشی این سیستم در جذب مهاجر حتی از کشورهای پیشرفته دیگر میباشد
4-    سیستم بهداشت و درمان کانادا نیازهای محوری و پایه را برطرف میکند ورایگان است اما به طور کلی با ساختار ذهنی ایرانیان که بسیار به سهولت به بالاترین متخصصین برای کوچکترین کسالت مراجعه و انتظار یک خروار دارو را دارند ناسازگار است . اوباما به صراحت اعلام کرد که دلیل اصرار وی بر تعمیم بیمه های اجتماعی به همه مردم آمریکا در واقع مدل کانادائی آن است.اما به نظر من توقف 3 ماهه اولیه تازه واردان و نیز تعداد سرانه کم پزشک و پرستار از نقاط ضعف اساسی آن است
5-    اگر چه حداقل دستمزد در کانادا چندین برابر ایران است ولی به هیچ عنوان یافتن شغل آسان نیست زیرا حتما بایستی شرایط احراز حاصل گردد حتی برای نظافت چی و نگهبان و راننده تاکسی دوره های تخصصی چند ماهه لازم است. پارتی بازی و رابطه وجود دارد ولی بسیار کم و با ایران قابل مقایسه نیست
6-    امور مالی و بانکی در منتها درجه سهولت و راحتی قرار دارد و خدمات بسیار مناسبی به مشتریان داده میشود که از مهمترین آنها امکان خرید خانه و اتوموبیل تنها با  5 درصد سپرده و به صورت باز پرداخت بلند مدت میباشد
7-    راه رشد برای آنهائی که تلاشگر و موثر هستند و استعداد خاصی دارند به نحو احسن آماده است ودر واقع انتخاب اصلح و نخبه به خوبی و سریع صورت میپذیرد.اگر تلاش نکنی و خود را ارتقا ندهی و موثر نباشی هیچ راهی برای رشد وجود ندارد
8-    سیستم آموزشی مدارس مبتنی بر آموزش عمومی و پرورش همه جانبه ابعاد شخصیتی دانش آموز است که همه ابعاد وجودی او را در برمیگیرد که از جمله هنرو ارتباط اجتماعی و فن بیان و کار گروهی را در بر میگیرد و بدیهی است که سیستم آموزشی فرد و درس محور ایران از لحاظ سطح علمی در جایگاه بهتر باشد اما در دانشگاهها برتری سیستم کانادائی فاحش است
9-    آب وهوا در 4 ماه سال بسیار سرد و غمگین و افسرده کننده خصوصا برای تازه واردان است اما یخستان و قطب شمال نیست تاکنون یخ بستن دستجمعی گروههای جمعیتی مشاهده نشده است!
10-        در کانادا چاله چوله خیابان هست آشغال ریختن دیده میشود ولی مصرف سیگار و مشروب و مواد  مخدر به دلیل کنترل و گرانی بسیار کمتر از ایران است.بنیادهای خانواده محکمتر طلاق کمتر آرایش و عمل بینی خاتمها معدود و مدپرستی به معنای وطنی خودمان مشاهده نگردید و ..................................

در جمع بندی با حفظ احترام برای کلیه نظرات مثبت و منفی به نظر من کانادا بهشت و کعبه آمال نیست ولی در میان بهترین کشورهای جهان قراردارد و استفاده از شرایط مناسب آن بستگی به ما دارد میتوان با ابراز لیاقت به بالاترین مدارج رسید و میتوان با ساده انگاری و دست روی دست گذاشتن و منتظر امداد غیبی بودن با داشتن بالاترین مدارج  به خیل رانندگان تاکسی یا توزیع کنندگان پیتزا پیوست.
مواظب باشید اگر با خواب و خیال و بدون تحقیق و بررسی و به امید معجزه به کانادا بیائید پس از مدت کوتاهی سفر توریستی با بلیط برگشت به سمت ایران خاتمه می یابد یا شرایط بسیار سختی در انتظار خواهد بود.

3 comments:

جلیله said...

رامان جان بسیار عالی و زیبا جمع بدی کردید و به
سادگی کل مطلب را رساندید.

جالبه که با این جمع بندی میتوان شما را هم در واقع در گروه مثبت نویسان قرار داد. برای اینکه منفی نویسان به هیچ عنوان زیر بار نمیروند که با تلاش و برنامه ریزی میشه موفق شد و کار تخصصی پیدا کرد!!!!!
البته منظورم خیلی منفی نویس ها بود.

این نوشته های واقع بینانه شما دوستان ریزبین و بدور از غرض ورزی، ما رو امیدوار و دلگرم میکنه.

خواهش می کنم اگه امکانشو دارین، هر چند کم، باز دیدگاههاتونو برامون بنویسین.

تشکر و موفق باشید

Anonymous said...

با سلام و تشكر براي اطلاعات خوبي كه در اختيار همه قرار ميدهيد. من در حال مهاجرت به مونترال هستم و در ابتدا قصد داشتم چند شب هتل رزرو كنم ولي ديدم شما چند وقت پيش گفته بوديد مراكزي در خوابگاه دانشگاه ها است كه با قيمت مناسب در آنها براي مدت كوتاه ميشود اقامت كرد. متاسفانه من با سرچ كردن به چيزي بر نخوردم. امكانش هست آدرس سايت را برام بگذاريد؟
email: setarehghaffari@yahoo.com

خيلي ممنون

Anonymous said...

سلام
بسیار ممنون از نوشته ی همه جانبه و زیبای شما.

به نظر من علت عمده ی خیال بافی ها و افسردگی های مهاجران قبل و بعد از مهاجرت ، سیستم جزیره مانند ایران است که هر گونه در یافت اطلاعاتی را در باره خارج از کشور سخت کرده است . اصولا اگر مردم ایران مجبور نبودند مرتبا از رسانه های دولتی نکات منفی غلو شده و بعضا دروغ را درباره ی هر جایی که اسمش خارج است بشنوند و هر کس که خارج رفته است را آدم بد و منفوری ببینند و به راحتی با کشور های جهان ارتباط بر قرار می کردند و خودشان بدی ها و خوبی ها را می دیدند. به راحتی به واقع بینی شما میرسیدند.
تنها یک سفر کوتاه به یکی از کشور های توسعه یافته می تواند به انسانی که هیجان زدگی و در مقابل آن دگم اندیشی را کنار گذاشته باشد، دیدی بسیار شفاف از شرایط زندگی و اجتماعی آنجا بدهد.

متاسفم که سرزمین مادری ما در رقابت با سایر سرزمین ها از این لحاظ هم در زمره ی بازندگان است.

Post a Comment